Waarom Puebla in Mexico de beste cultuurstad is

Puebla, de hoofdstad van de gelijknamige staat, is een stad van contrasten. Het is zowel koloniaal als modern, met sporen van de pre-Spaanse cultuur. Elke zichzelf respecterende stad heeft in mythen en legenden een goed deel van de ontstaansgeschiedenis, en Puebla kon daarop geen uitzondering zijn, zodanig dat haar ontwerp volgens sommige versies "geïnspireerd zou zijn door de engelen zelf".

Puebla is nu een van de grootste en belangrijkste steden van het land, met een bevolking van 3 miljoen en 250 duizend inwoners, inclusief de grootstedelijke zone. De stad heeft een grote industriële en commerciële activiteit en onderscheidt zich door zijn textiel- en automobielsector, in deze laatste bevindt zich het hoofdkantoor van de Duitse automobielfabriek Volkswagen; daarnaast blinkt de stad uit in keramiek, met name Talavera, glaswerk, tegels en verwerkte levensmiddelen.

Puebla heeft een breed onderwijsaanbod, van kleuterschool tot universiteit, openbaar en privé; technologische en culturele opleidingscentra; en muziek- en kunstacademies. Na Mexico-Stad heeft het de meeste universiteiten.

Het staat ook bekend om zijn eten, met gerechten als chiles en nogada en mole poblano als standaarden. Het heeft het land ook een uniek cultureel symbool gegeven in de vorm van de China Poblana, een traditioneel kostuum dat vermoedelijk is gedragen door een jonge vrouw uit de Filippijnen. Het is een mix van elementen uit zowel de Filippijnen als Mexico. Puebla eert haar met een monumentale fontein van breuksteen en Talavera-tegels.

De stad Puebla, 120 kilometer van Mexico-Stad en dicht bij de staat Tlaxcala, ligt in een uitgestrekte vallei omgeven door bergen en vulkanen van de Neovolkanische Transversale As, 40 kilometer ten oosten van de vulkanen Popocatepetl en Iztaccihuatl; in het noorden ligt de Malinche en in het oosten de Pico de Orizaba, terwijl de rivier Atoyac van noord naar zuid loopt, om uit te monden in de Valsequillo dam, en de rivieren Alseseca en San Francisco doorkruisen.

De stad, die officieel Heroica Puebla de Zaragoza heet, is goed verbonden met de rest van het land door een systeem van federale wegen en snelwegen en heeft een internationale luchthaven die haar verbindt met enkele steden in de Verenigde Staten. Het klimaat is gematigd tot koud door de hoogte van de stad, met gemiddeld slechts drie dagen met temperaturen boven 29 °C; het regenseizoen loopt van mei tot oktober, en het droge seizoen van november tot april.

Waar slangen van huid veranderen

Gesticht in 1531 door de Spanjaarden als "Puebla de los Ángeles", nadat Fray Toribio de Benavente "Motolinía", in opdracht van de Kroon, een geschikte plaats vond voor de oprichting van de nieuwe stad in wat voorheen Cuetlaxcoapan heette, een woord van Nahuatl oorsprong dat in het moderne Spaans vertaald zou kunnen worden als "Waar de slangen van huid veranderen", en het jaar daarop de titel Ciudad de los Ángeles kreeg, in opdracht van Koningin Isabella van Portugal.

Puebla is een van de vijf belangrijkste koloniale steden van Mexico en wordt beschouwd als de "wieg van de Mexicaanse barok", zowel in de architectuur als in de decoratieve kunsten. Het historische centrum telt meer dan 5.000 gebouwen in stijlen als barok, renaissance en klassiek, evenals enkele voorbeelden van Franse architectuur. In 1987 benoemde de UNESCO het tot werelderfgoed vanwege zijn historische en culturele waarde.

Na de onafhankelijkheid van Mexico (1821) werd Puebla een belangrijk cultureel centrum. In september 1862 kreeg het bij decreet van president Benito Juarez de titel Puebla de Zaragoza, ter ere van generaal Ignacio Zaragoza, held van de slag van 5 mei van dat jaar, waarin hij het leger van Napoleon III versloeg in de heuvels van Loreto en Guadalupe.

Tijdens de Porfiriato behield de stad haar prestige en sociale niveau en werd het een plaats van recreatie, vrije tijd en studie, en een belangrijk centrum van commerciële ontwikkeling, terwijl de regering van Porfirio Diaz de Europese immigratie bevorderde, met de komst in Puebla van talrijke contingenten, voornamelijk uit Spanje, Italië, Duitsland, Frankrijk en Libanon, die werden aangevuld met Duitsers en Joden. Aan het begin van de 20e eeuw bloeide de textielindustrie.

De Zocalo is nog steeds het culturele, politieke en religieuze centrum van de stad, en tot het einde van de 18e eeuw was het de belangrijkste markt van de stad. Het is een met bomen omzoomd plein met veel beeldhouwwerken, omringd door opmerkelijke gebouwen zoals het stadspaleis, het Casa de los Muñecos en de kathedraal.

De meeste straten van de stad zijn genoemd met nummers en kardinale punten, bijvoorbeeld 1 Norte, en 2 Oriente, in een nummeringssysteem dat is gecentreerd op de noordwestelijke hoek van de Zócalo.

Puebla, Werelderfgoed

In het historische centrum zijn onder meer wijken, kerken en musea te bezoeken. Van alle koloniale gebouwen is het meest indrukwekkende de Kathedraalbasiliek van Puebla, waarvan de voltooiing 300 jaar duurde. Ze is uitgevoerd in de Herreriaanse, neoklassieke en barokke stijl en bestaat uit vijf schepen met een hoogaltaar en 14 kapellen in verschillende stijlen met talrijke kunstwerken. De 70 meter hoge klokkentorens zijn de hoogste van Mexico. Het heeft ook een belangrijk archief en wordt beschouwd als een van de belangrijkste musea voor post-Spaanse kunst.

De Paseo de San Francisco, die vroeger Colonia Industrial en Tivoli del Estanque de Pescaditos heette, is een commercieel centrum gebouwd op grond die eind 19e eeuw een leerlooierij en een textielfabriek was. De moderne architectonische details van deze gebouwen werden gebruikt om de huidige ruimte te bouwen, die naast het Conventiecentrum en de tempel van San Francisco de Asis ligt.

De kerk van Santo Domingo en zijn Rozenkranskapel zijn voorbeelden van Mexicaanse barokarchitectuur. Hetzelfde geldt voor de kerk en het oude klooster van San Francisco, waar het gemummificeerde lichaam van de zalige Sebastian de Aparicio wordt bewaard, en de parochie van Santa Anita en Senor de la Salud.

Een andere niet te missen plaats op de tour is El Parian, een markt van kunstnijverheid, op korte afstand van de zocalo, met permanente kramen waar vooral Talavera opvalt.

Tot de oude wijken die toeristische attracties zijn geworden behoren Analco, daterend uit 1531; de Barrio del Artista, La Plazuela del Torno, met werkplaatsen van schilders en kunstenaars die in het volle zicht van het publiek werken; en La Libertad, beroemd om zijn vulkaan Cuexcomate, de kleinste ter wereld met een hoogte van slechts 13 meter en een diameter van 23 meter; hij is inactief en u kunt via een wenteltrap afdalen naar de krater zelf.

De wijk Xanenetla, gesticht rond 1551, werd beschouwd als een van de gevaarlijkste plaatsen van de stad. Een van de bezienswaardigheden is de Plazuela de Texcoco.
Angelópolis, een moderne financiële, residentiële en commerciële wijk gelegen tussen de stad en San Andrés Cholula, is de meest moderne en grootste wijk van de stad; het wordt beschouwd als een van de meest luxueuze van het land en valt op door zijn wolkenkrabbers, residenties en culturele en commerciële centra.

Musea in de stad Puebla

De stad is rijk aan musea, waaronder het Amparo Museum, een voormalig ziekenhuis met 14 tentoonstellingszalen, van de Revolutie, kunst van het Viceroyalty en de Mexicaanse Spoorwegen, evenals beroemde sites zoals het Hoofdtheater van Puebla en de Palafoxiana Bibliotheek, de eerste bibliotheek in Amerika, opgericht in 1646, met meer dan 42 duizend boeken, vijfduizend manuscripten en andere voorwerpen, daterend van 1473 tot 1910, uitgeroepen tot Historisch Monument van Mexico, en door UNESCO opgenomen in het Geheugen van de Wereld.

Het Casa de Alfeñique, met een gevel met ingewikkelde ontwerpen, was het eerste openbare museum van de stad en bevat een collectie van meer dan 1500 historische stukken. Alfeñique is een soort suiker- en amandelsnoepgoed.

Andere culturele gebieden zijn het Casa del Dean en het Santa Rosa Cultural Center, dat zich bevindt in een gebouw uit de jaren 1600 dat vroeger het huis van Dominicaanse nonnen was en later werd omgevormd tot een klooster met de naam Santa Rosa de Lima. Hier wordt de beroemde mole poblano gemaakt.

In 1869 werd het klooster omgebouwd tot psychiatrisch ziekenhuis. In de 20e eeuw werd in de keuken van het gebouw het Museum voor Keramiek opgericht; in 1973 werd het omgedoopt tot het Museum voor Culturele Kunst van Puebla, en in 2000 veranderde de naam in de huidige.

Een andere historische en toeristische attractie zijn de forten van Loreto en Guadalupe. Beide waren beslissend in de Slag om Puebla op 5 mei 1862. De kapel van het fort van Loreto bevat een oude kapel, die nu het Museum van de Niet-Interventie is. Ook het Museo de Guerra de Fuerte de Loreto y Guadalupe bevindt zich in dit fort. Los daarvan is het belangrijkste fort dat van Loreto, het Fort van Guadalupe waar de strijd begon.